Wudang kung fu
Wudang planina poznata je u Kini kao jedna od svetih planina daoizma. Njeno staro ime je Tai He planina. Nalazi se u Hubei provinciji. Veliki kompleks daoističkih hramova koji se tu nalazi građen je tokom nekoliko vekova. Najstariji od ovih hramova, Wu Long Gong (foto) sagrađen je još za vreme Tang dinastije (618-907n.e.). Na Wudangu smatraju da je legendarni daoistički monah Zhang San Feng ovde razvio koncept unutrašnjeg kung fua, posebno Tai Ji, kroz definisanje 13 unutrašnjih položaja.
Wudang kung fu razvijen je kroz više različitih škola ili kung fu linija. U San Feng školi se smatra da ona, prenosom znanja sa učitelja na učenika, vodi poreklo direktno od Zhang San Fenga.
Na Wudangu se danas praktikuje više različitih stilova objedinjenih u jedinstven Wudang stil.
U San Feng školi, osnovu čine Tai Ji, Xing Yi, Bagua Zhang, Qi Gong i Liang Yi.
Osnovni koncept Wudang kung fua tesno je povezan sa unutrašnjom alhemijom, daoističkom disciplinom samokultivisanja. Unutrašnja alhemija, ili Neidan, zasniva se na procesu transformacije „jing“ u „qi“ i qi u „shen“, koji se ostvaruje pravilnim cirkulisanjem energije i svesti u telu. Veoma kompleksan sistem unutrašnje alhemije bazično podrazumeva pročišćavanje uma i kvaliteta života kroz jačanje vitalnosti tela i podržavanje i negovanje prirode i života. Celokupan sistem mekog ili unutrašnjeg kung fua usmeren je na ostvarenje umeća koordinisanja svesti, tela i energije, mirovanja i kretanja i ostvarenje neprekidnog kruženja (transformacije) između njih. Suština ovog procesa izražena je osnovnim daoističkim simbolom yin-yanga (taijitu, dijagram tai ji-a).
